The Misadventure of Misty Liling (Par Deux)

(sa madaling sabi, heto na naman ako at ready to strike my keyboard...la pang pasyente eh!)
Ang nakaraan:
(Basahin kaya ang sa baba nitong post ko...ng hindi na ako mag kwento pa!)
Napagtigil ako sa aking ginagawa ( flipping the chart pretending to be busy kuno). At hinarap ang aking sekretarya. Hinintay kong humupa ang kanyang iyak. Wala naman akong magawa. Sadyang matigas ang ulo ni Misty pag dating sa tinatawag na PAG IBIG.
Ilang beses ko na rin nabanggit sa kanya na kaiingat na sya sa pag pili ng makakasama nya sa buhay. Pero sadyang sabik din sya sa pag kalinga ng tao na talagang magpapaligaya at magiging tapat sa kanya.
"Ma'm Jen, kahit naman po ang mga kaibigan nya ay nagsasabing mabait si Corey eh. Tinanong ko ang isa nyang kasamahan sa trabaho, mabait ang personalidad nya at talaga namang matulungin. Ang hindi ko lang talaga malaman kung bakit hinayaan nyang mahulog ang loob ng babaeng yon." "Nakita ko sa mga text messages nya, na nag papaalam pa sya sa babae kung anong gagawin nya at me kasama pang "MUAH" or "TSUP!" Pati ang pasakit ng likod nya, ang pag alala kung kumain na ang isa't isa ay hindi nila nakakalimutan sa mga text or YM messages nila. Kahit sa madaling araw, bumabangon pa ang babae at nag la log in para lang makapag usap sila. Tama ba yun??

Nakatingin pa rin ako sa malayo, gusto ng bumukas ng bibig ko at sabihing "argh" pero hindi ko magawa. Mahirap nga namang isipin at nakakasakit ng dibdib.
Isa ako sa mga saksi ng ikinasal si Misty at Corey sa huwes. Ala Vegas style pa nga sa bilis ng kasal eh. Tipong napa talikod lang ako sandali at napabahin, pag harap ko, KASAL na sila. Potaena, where is da piktyur!?

Niyakap ko na lamang si Misty. Lalong bumunghalit ang kanyang iyak (patay! basa na sa sipon at luha ang see-thru top ko!). Inabot ko sa kanya ang Kleenex Box, at umupo sa harapan nya. Tama na yan. Alam kong mahirap isipin ang mga bagay na yan. Huwag ka na lang mag dwell sa situation. Kasi the more you think about it, the more na maiinis ka lang sa sarili mo at sa kanya. Huwag ka na rin mag isip ng masama sa pag uusap ng dalawa. Hayaan mo munang linawin ang sitwasyon, at makinig ka rin sa irarason nya kung bakit nakarating sa ganoong pag uusap sila nang babaeng yon. Hindi siya kumibo. Bagama't yun ang naka pag pa ampat ng konti sa kanyang malakas na palahaw.

" Huwag kang mag alala Ma'm Jen. Hindi pa rin naman ni minsan nasira ang mga trabaho ko. Gusto ko lang i verbalize itong nangyaring ito sa amin. Sana nga hindi totoo ang hinala ko. Pero, ewan ko ba....sadya atang nawala na ang tiwala ko sa kanya. Natatakot akong hindi ko na maibalik pa ang normalcy sa relationship namin.Laging nasasaisip ko ang tanong na "BAKIT?"

Huwag mo munang isipin ang mga nangyayaring ito, Misty. Maaaring napag isip isip rin ni Cory ang mga ginawa nya, at mag kakaliwanagan kayo. Balang araw, mapapatawad mo rin sya, pero alam kong hindi mo pa makakalimutan ang situasyon na ito.
It takes time Misty, it takes long $#*Q$&)Q$)Q time....but you'll get there.

(itutuloy)

The misadventure of Misty

Tawagin natin sya sa pangalan na Misty.
Misty Liling po ang buong pangalan nya. Sya po ay labing- siyam na taong gulang ang pag iisip, pitumpu't dalawang taong gulang ang hinanakit sa buhay ( times 3 o pagka minsan ay times 4 ang nadadagdag sa original nyang edad sa kakaisip sa problema) pero sa aking kaalaman, sya po ay nasa edad na lagpas na sa kalendaryo pero patok pa rin sa lotto.
Dumating sa opisina ko noong isang araw si Misty at luhaan. Ni halos makapag bigkas ng buong salita ang kaawa awang babae. Palibhasa, makailang beses na rin syang bigo sa mga nakaraan nyang "relationship," pagkatapos ay heto na naman at panibago na namang problema ang ihaharap nya sa akin. "Madam, (hikbi, nasisinok na sa kakaiyak), hin (hik) di ko na kaya ito" Ano ba itong nangyayari sa akin. Sabay sabay na dagok sa dibdib itong nararanasan ko. "
(potek, talagang paying attention na talaga ang nag babasa!).


teka antok na ang author ng komiks. Ipagpatuloy na lang po natin ito sa susunod na pag gising ng diwa ko. Antok na ako eh. Bukas naman uli...maganda ang storya ni Misty eh.
BTW, Thank you very much for Sharon (Hairmonix) for my hair and make up. I would also like to thank a very good friend of mine, Mr Lee, for providing me fictional names for my story. Kung hindi dahil sa yo....na masugid kong taga subaybay....wala akong "SUPPLIES!"

FOS!!!

Gotta tell you a story about a friend of mine....and here it goes.....

Nahuli nya na me kulukadidang si boylash! Nyahahahahaha. To think, uutakan pa sya ni mokong. Very clever very clever. So my friend na tawagin na lang natin na Gurlaluh, went straight sa hospital after na hinatid si boylet sa destination nya (work),for emergency treatment ng SVT.... she was given a drug to slow down her heart rate. Mantakin mong for the last 2 days, ang heart rate ni gurlaluh is in the 180's! Fart george! That's like flushing down your toilet 180 times, puro sediments na pina flush mo....you're not getting enough circulation in your bod!
Sabi ko sa kanya, Manash, how does it feel like maloko ka ng tao! Sagot nya.....kaya nga nag kaganito heart rate ko, Iniiputan na ako ng #@#)@$&%&#( NYA SA ULO KO, AND SO.....kailangan ko ng i flush 180 times. That's funny! FUNNY and SICKENING!
gadamit.....hindi ko rin akalain na magagawa nung boylet na yon ke gurlash eh. Sabi ko nga eh....pede na syang mag work sa FBI and CIA after her admission. Fortunately, she only stayed sa ER for a couple of hours. Her SVT was due to stress. Dayum girl, XANAX lang katapat nyan....mag overdose ka....... =))

........

Slowly everything sinked in.
I had a big outburst of crying spell while I was at work.....finally I realized that my mom is gone. I have no one to call home. I am now all by myself. I am going home again, but no one to go home to. I used to call her to talk about nothing. Mag papakwento lang ako ng kahit ano. Pupulot ng kung anu- anong chismis. She will no longer be there to listen to my grip, hear my cries, ease my pains, headaches, and be proud of my achievements in life. She will not be able to know now what's going on with some of her screwy family members (which is a good thing), that I have to deal with.
I dont know if my next trip will be my closure....
And just like other maki-nanay like me, my only wish for is...if I can only turn back the clock....to the time when I was still a young child.... I will not change a thing. If only for the second time around, feel her love, listen to the sermons, our long walks in Bel-Air, maramdaman uli ang "palo ng chinelas sa pwet" coz she doesnt want me to go to my friends house to attend a pool party, to see her happy face when I finished my college degree in USTE, when she visited me in US, and everytime I go home sa Silay.
I still think she just went to the market, and will be back again in a few.....
If ever, nanay....."I still like lumpiang sariwa from El Ideal for breakfast!"

And for my smarty ass cousin who insulted me by saying " Wa ay ka kabalo nga patay na si nanay mo," like I dont know what's going on.....the only thing that I can say is, which I have failed to tell you.....


"PUTANG INA MO!!!!